Je glazen ogen die staren in de verte.
En je verbeten rode lippen, de kleur van het omringd bloed.
Je lichaam,
je naakte koude lichaam
dat ik alleen maar wil bedekken
verwarmen.
Twee verlangende klauwen die iets willen grijpen, vastnemen en verpulveren.
En uiteindelijk het besef dat het witte gelaat
een reflexie van mijn eigen persoonlijkheid is.
Nandi De preter
Bonheiden
